استصحاب معلوم التاریخاستصحاب معلوم التاریخ به استصحاب شیء دارای زمان حدوثِ معلوم اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاستصحاب معلوم التاریخ، مقابل استصحاب مجهول التاریخ می‌باشد و به استصحابی گفته می‌شود که مستصحب آن، امری حادث و تاریخ حدوث آن معلوم می‌باشد. ۲ - توضیحدر مواردی که اصل حدوث حادث مسلّم و زمان حدوث آن نیز معین باشد، اگر آن حادث با حادث دیگری مقایسه شود، و آن دومی نیز معلوم التاریخ باشد، حکم آن روشن است، و نیازی به استصحاب نیست، مثل این که شخص بداند آب حوض در روز شنبه کُر بوده و در روز یک شنبه نیز نجاستی در آن افتاده است. اما اگر آن حادث دوم مجهول التاریخ باشد، مثل این که شخص نداند قبل از روز شنبه، نجاست در آب افتاده است یا بعد از آن، احکامی دارد که در کتاب‌های اصول از آن بحث شده است. در کتاب « فرائد الاصول » آمده است: «و ان کان احدهما معلوم التاریخ، فلا یحکم علی مجهول التاریخ الا باصالة عدم وجوده فی تاریخ ذلک لا تأخر وجوده عنه بمعنی حدوثه بعده... ». [۳]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۶، ص۱۱.
[۴]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۶، ص۲۶.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۷۹، برگرفته از مقاله «استصحاب معلوم التاریخ». رده‌های این صفحه : استصحاب
|